wtorek, 23 kwietnia 2024

Newsroom

Podsumowanie tygodnia: Worek z emisjami publicznymi

Emil Szweda | 14 stycznia 2022
Zanim zakończyły się zapisy w ofercie Echa ze swoją ofertą wystartował Marvipol. W kolejce ustawiają się kolejne podmioty z ważnymi prospektami. Rola inwestorów indywidualnych rośnie, co widać także po raportach Ministerstwa Finansów.

Wszystko wskazuje na to, że na koniec 2021 r. inwestorzy indywidualni mieli w portfelach więcej obligacji skarbowych niż fundusze inwestycyjne. Już w październiku (ostatnie dostępne dane) przewaga gospodarstw domowych nad funduszami inwestycyjnymi sięgała prawie 9 mld zł (53,6 mld zł vs. 44,9 mld zł; dane Ministerstwa Finansów), a przecież w listopadzie fundusze dłużne nadal notowały umorzenia, co zmuszało je do sprzedaży papierów. Nie są to jednak te same obligacje, które kupowali inwestorzy indywidualni. Ci zakochali się w papierach oszczędnościowych (sprzedaż po jedenastu miesiącach wyniosła 39,8 mld zł), szczególnie tych indeksowanych inflacją. Czemu trudno się dziwić.

Rentowność obligacji skarbowych utrzymuje się na niewidzianych od lat poziomach. Dziesięciolatki oferują chętnym 4 proc. zysku do wykupu, ale chętnych nie bardzo widać, nawet mimo kilku zachęcających informacji (inflacja w USA i Niemczech przestała negatywnie zaskakiwać, zatory w globalnych łańcuchach dostaw sukcesywnie się odtykają). Pojawiły się za to pytania o rosnące koszty obsługi polskiego długu. Lekko licząc (przyjmując, że koszty wzrosną o 300 pkt bazowych) będzie to dodatkowe 34 mld złotych rocznie (w ustawie budżetowej na 2022 r. założono 26 mld zł, o 2 mld zł mniej(!) niż w 2021 r.), ale oczywiście wzrost ten będzie stopniowy, rozłożony głównie na najbliższych pięć lat (zapada wtedy dwie trzecie długu), w miarę jak starsze serie będą zastępowane nowym długiem o wyższym kuponie. Jednak już w 2022 r. wzrost kosztów obsługi długu będzie wyraźny. Prawie 290 mld zł (26 proc). państwowego długu ma oprocentowanie zmienne, z czego prawie 260 mld zł to zadłużenie krajowe. Musi być oparte na stawkach WIBOR i inflacji, zatem aktualizacja oprocentowania pociągnie za sobą niemałe koszty (około 8 mld zł licząc sam WIBOR). To kolejny element budżetu, którego założenie nie wytrzyma konfrontacji z rzeczywistością. Niemniej, nawet po wzroście kuponów, koszty obsługi pozostaną na kontrolowanym poziomie, poniżej 1,5 proc. PKB. To nie jest powód do zmartwień nikogo poza pracownikami MF.

Na rynkach bazowych rentowności niemieckich dziesięciolatek zabrakło we wtorek mniej niż dwóch punktów, żeby po raz pierwszy od prawie trzech lat znalazła się po dodatniej stronie. Amerykańskie dziesięciolatki maksymalny poziom rentowności osiągnęły w poniedziałek (1,8 proc.; najwyżej od dwóch lat), przez resztę tygodnia ceny rosły, a rentowności spadały, jednak nie na tyle przekonująco, żeby rozstrzygnąć, że po kilku trudnych tygodniach (ceny obligacji spadały ostro od 17-20 grudnia) szykuje się zwrot. Przeciwnie, wygląda to raczej na delikatne cofnięcie, kierowane słowami Jerome Powella, który zapewnił Kongres, że możliwa jest taka normalizacja polityki pieniężnej, która nie stłumi wzrostu gospodarczego (nie zakładałbym się o to przy obecnych poziomach zadłużenia). Rzecz w tym, że jeśli na rynkach bazowych obligacje nadal będą taniały, nasze raczej nie zaczną z tego powodu drożeć. Spread między naszymi i niemieckimi dziesięciolatkami sięga 4 pkt proc. (przed 2021 r. było to zwykle około 1,8 pkt proc.) i tu jest pewne pole do „negocjacji”, ale przy innej postawie krajowych polityków i banku centralnego.

I w tych właśnie okolicznościach rozsypuje się worek z emisjami publicznymi obligacji w Polsce. Kupony kuszą (4, 4,5 pkt ponad WIBOR), kondycja emitentów też. Tylko o reszcie trzeba zapomnieć.

Więcej wiadomości o Skarb Państwa

Więcej wiadomości kategorii Komentarze

  • Podsumowanie tygodnia: Ostatnia linia obrony

    19 kwietnia 2024
    Nowe, lokalne szczyty rentowności obligacji skarbowych prezentują się niepokojąco, ale wciąż jeszcze mogą się okazać tylko korektą. Póki co, stopy zwrotu większości funduszy dłużnych pozostają dodatnie i przecena długu może być brana za okazję.
    czytaj więcej
  • Podsumowanie tygodnia: Triumf niewierzących

    12 kwietnia 2024
    Nie jest to codzienna sytuacja. W jednym czasie rentowność obligacji skarbowych spada, a metali szlachetnych zyskuje. W piątek obligacje odbijały, ale metale szlachetne nadal drożały. Triumfują inwestorzy od dawna dostrzegający wyższość aktywów materialnych nad pieniądzem fiducjarnym.
    czytaj więcej
  • Raport miesięczny DM NWAI (marzec 2024)

    12 kwietnia 2024
    W marcu obrót na Catalyst osiągnął 307,83 mln zł – poniżej 12-miesięcznej średniej (463,97 mln zł) i aż o 32,1 proc. mniej niż miesiąc wcześniej.
    czytaj więcej
  • Podsumowanie tygodnia: Korekta dłuższa niż trend

    05 kwietnia 2024
    Odreagowanie rentowności skarbowych trwa już ponad trzy miesiące, i póki co, to długość korekty, a nie jej zasięg może rodzić pytania o kontynuację rajdu. Pytania o tyle istotne, że wyniki funduszy dłużnych przestają zachwycać, a więc być może także przyciągać kapitał.
    czytaj więcej