Newsroom

Saxo Bank kontynuuje tradycję publikowania prognoz, których celem jest wywołanie szerokiej dyskusji na rynku i kreśli kilka scenariuszy na 2017 rok. Obejmują one odbicie gospodarcze w Chinach, silny wzrost notowań włoskich banków, zastąpienie Brexitu Bremainem oraz dążenia UE do przeprowadzenia zmian w obliczu rosnącej popularności ruchów populistycznych. Nie są to oficjalne prognozy Saxo Banku, a raczej próba wyjścia poza ogólny konsensus i przyjrzenia się wydarzeniom, które na pierwszy rzut oka wyglądają na szalone, ale mają potencjał doprowadzenia do znacznych zmian na rynkach.

Po roku, w którym rzeczywistość okazała się być bardziej niewiarygodna niż nawet nasze najbardziej szokujące prognozy – mam tu na myśli przede wszystkim niespodziankę związaną z głosowaniem w sprawie Brexitu oraz wynik wyborów prezydenckich w USA – tematem przewodnim Szokujących Prognoz na 2017 rok jest fakt, że trudne czasy wymagają podjęcia radykalnych decyzji – mówi Steen Jakobsen, główny ekonomista Saxo Banku.

Do zmian zawsze dochodzi w czasach kryzysu, dlatego też w 2017 roku możemy być świadkami odejścia od dotychczasowych działań opartych na ciągłej ekspansji banków centralnych i rządowej polityce oszczędnościowej, które charakteryzują okres po kryzysie w 2009 roku. W przeszłości niektóre z naszych szokujących prognoz okazały się w rzeczywistości mniej szokujące. Mając to w pamięci ważne jest, aby inwestorzy byli świadomi scenariuszów, które pozostają obecnie poza ogólnym konsensusem rynkowym. Umożliwi im to przygotowanie się na każdą okoliczność, nawet taką, która na pierwszy rzut oka wydaje się niewiarygodna – dodaje Jakobsen.

Oto, jakie scenariusze można znaleźć w naszych Szokujących Prognozach na 2017 rok:

1. Wzrost PKB Chin przyspiesza do 8 proc. – SHCOMP rośnie do 5000

Chiny są świadome, że muszą wyjść z fazy wzrostu opartego wyłącznie na sektorze przemysłowym i rozwoju infrastruktury. Pekin musi otworzyć się na rynki kapitałowe oraz skierować gospodarkę w stronę wzrostu opartego na konsumpcji, angażując się we wsparcie fiskalne i monetarne. Efektem tych działań może być przyspieszenie wzrostu PKB do 8 proc. w 2017, wsparte odbiciem w sektorze usług. Euforia wokół szybszego wzrostu wspartego konsumpcją prywatną może sprawić, że Shanghai Composite Index zanotuje dwukrotny wzrost wobec poziomów z 2016 roku, przekraczając poziom 5000 punktów.

2. Zdesperowany Fed idzie śladem BoJ i bierze sobie za cel 1,5 proc. w przypadku rentowności 10-letnich obligacji USA

Podczas gdy kurs dolara i stopy procentowe w USA będą rosnąć w szybkim tempie w 2017 roku, ambitna polityka fiskalna nowego prezydenta może doprowadzić do wzrostu rentowności 10-letnich obligacji do 3 proc., wywołując panikę na rynku. Stojąc naprzeciw tak poważnego problemu, Fed skopiuje działania Banku Japonii w kierunku kontroli krzywej rentowności obligacji, biorąc sobie za cel rentowności 10-letnich obligacji USA na poziomie 1,5 proc. Będzie to niczym innym niż wprowadzenie QE4, znanym następnie jako Nieskończone QE. Wynikiem tego będzie zatrzymanie wyprzedaży na globalnych rynkach akcji i obligacji, następnie zwyżka notowań aktywów w gospodarkach wschodzących oraz najsilniejsze tygodniowe wzrosty na globalnych rynkach obligacji od siedmiu lat. Krytyczne głosy wobec działań banku szybko pójdą jednak w zapomnienie z uwagi na euforię wywołaną kolejnymi silnymi wzrostami wywołanymi QE.

3. Współczynnik niewypłacalności dla wysoko rentownych obligacji przekracza 25 proc.

Długookresowy średni współczynnik niewypłacalności dla wysoko rentownych obligacji wynosi 3,77 proc., silnie rosnąc podczas recesji w USA w 1990, 2000 i 2009 roku do odpowiednio 16, 10 i 12 proc. Jednak w 2017 roku współczynnik ten wrośnie do 25 proc. Z uwagi na fakt, że polityka oparta na interwencji banków centralnych będzie blisko swoich limitów, rządy na całym świecie skierują się w stronę stymulacji fiskalnej, co doprowadzi do wzrostu stóp procentowych (z wyjątkiem Japonii), a co za tym idzie, sprawienia, że krzywa rentowności stanie się bardziej stroma. W momencie wygaśnięcia okresu zapadalności w skomplikowanej sytuacji znajdą się nie tylko emitenci obligacji z najniższą oceną. Największym problemem będzie odpływ inwestorów z funduszy bazujących na długu, co dalej rozszerzy spread i uniemożliwi refinansowanie w oparciu o obligacje z najniższą oceną. Wskaźnik niewypłacalności może wzrosnąć do nienotowanego nigdy poziomu wynoszącego 25 proc., co doprowadzi do usunięcia z gospodarki nieskutecznych i mało wydajnych podmiotów i przeniesienie kapitału do podmiotów, które faktycznie na niego zasłużyły.

4. Do Brexitu nigdy nie dochodzi, ponieważ UK decyduje się na Bremain

Rosnąca popularność ruchów populistycznych, widoczna po obu stronach Atlantyku, może spowodować, że decydenci w UE złagodzą swoje działania i zdecydują się na większą współpracę, zarówno w swoich strukturach jak i wobec Wielkiej Brytanii. Decydenci w Brukseli mogą pójść na ugodę w dwóch kluczowych kwestiach dla Londynu - imigracji i specjalnego statusu usług finansowych Wielkiej Brytanii w UE. W takiej sytuacji Artykuł 50 może nie zostać uruchomiony, ponieważ w brytyjskim parlamencie poparcie może zyskać nowe porozumienie z UE. W takim scenariuszu, Wielka Brytania pozostałaby w orbicie UE, Bank Anglii (BoE) mógłby podnieść stopy procentowe ponownie do poziomu 0,50 proc., a kurs EUR/GBP mógłby spaść do 0,7300 – podkreślając symbolikę 1973 – roku, w którym Wielka Brytania weszła do Europejskiej Wspólnoty Gospodarczej (EEC).

5. Miedź łapie zadyszkę

Miedź była jednym z największych wygranych zwycięstwa Donalda Trumpa w wyborach prezydenckich w USA. Jednak w 2017 roku rynek zacznie powoli zdawać sobie sprawę, że nowy prezydent może mieć trudności z wdrożeniem swoich pomysłów. Spodziewamy wzrost popytu na miedź może nigdy nie nastąpić. Mierząc się z coraz większym niezadowoleniem w USA, Trump postawi na protekcjonizm i zwiększenie barier handlowych, co uderzy w rynki wschodzące i Europę. Globalny wzrost gospodarczy zacznie spowalniać, a popyt Chin na metale przemysłowe osłabi się. Wynika to z faktu, że Chiny wkroczą w fazę wzrostu, która będzie słabiej oparta na projektach infrastrukturalnych, a silniej na konsumpcji. Dodatkowo rynek zaleją tanie chińskie zapasy miedzi. Gdy Miedź HG przebije się poniżej kluczowego poziomu wsparcia, obniżając się do 2 USD/lb, czyli obszaru notowanego ostatnio w 2002 roku, to wywoła to silną spekulacyjną sprzedaż, która jeszcze bardziej obniży ceny, do dołka z kryzysu finansowego w 2009, wynoszącego 1,25 USD/lb.

6. Silne umocnienie Bitcoina i innych kryptowalut

Administracja Trumpa zwolni wszystkie hamulce i wpadnie w szał wydatków fiskalnych, zwiększając amerykański deficyt budżetowy od około 600 miliardów do 1,2-1,8 biliona USD. Przyspieszy to tempo wzrostu gospodarczego oraz inflację, co spowoduje, że Fed zacznie silniej podnosić stopy, a kurs USD osiągnie nowe szczyty. Wywoła to efekt domina na wschodzących rynkach, zwłaszcza w Chinach, a inwestorzy na całym świecie zaczną szukać alternatywnych walut i systemów płatności, które nie są powiązane z USD i amerykańską polityką pieniężną. Zwiększy to popularność kryptowalut, zwłaszcza Bitcoina. Jeśli system bankowy oraz takie kraje jak Rosja i Chiny zaakceptują Bitcoina jako częściową alternatywę do USD, to kurs tej kryptowaluty może wzrosnąć trzykrotnie w ciągu kolejnego roku, od obecnego poziomu 700 USD do 2100 USD.

7. Reforma opieki zdrowotnej w USA wywołuje panikę w sektorze

Wydatki na opiekę zdrowotną w USA wynoszą obecnie 17 proc. PKB wobec globalnej średniej na poziomie 10 proc. Problemem jest fakt, że coraz większa część amerykańskiego społeczeństwa nie jest w stanie zapłacić rachunków za usługi medyczne. Początkowy wzrost akcji w sektorze opieki zdrowotnej w USA po wygranej Trumpa będzie stopniowo tracić impet w 2017 roku, gdy inwestorzy zrozumieją, że jego administracja planuje przeprowadzenie istotnych zmian w tym obszarze. Celem będzie uzdrowienie mało wydajnego i kosztownego sektora. Fundusz ETF Health Care Select Sector SPDR może spaść o 50 proc. do 35 USD, kończąc tym samym najbardziej spektakularny przykład wzrostów na rynku akcji w USA od kryzysu finansowego.

8. Mimo wygranej Trumpa, meksykański peso silnie zyskuje na wartości, zwłaszcza wobec CAD

Rynek błędnie ocenił plany i możliwości Donalda Trumpa związane z polityką handlową wobec Meksyku. Dzięki temu peso może wrócić do łask. Jednocześnie Kanada będzie musiała stawić czoło problemom związanym z wyższymi stopami procentowymi i załamaniem związanym z kredytami na rynku mieszkaniowym. Kanadyjskie banki mogą popaść w tarapaty, zmuszając Bank Kanady do uruchomienia luzowania ilościowego i wpompowania potrzebnego kapitału w system finansowy. Dodatkowo CAD może popaść w tarapaty, ponieważ Kanada w mniejszym stopniu niż w przeszłości może skorzystać z rosnącej aktywności gospodarczej w USA z uwagi na wydrążenie jej bazy przemysłowej przez silne procesy globalizacyjne oraz wiele lat nadzwyczaj mocnej waluty. CAD/MXN może spaść o 30 proc. ze szczytów w 2016.

9. Włoskie banki najlepiej radzącym sobie aktywem na rynkach akcji

Sytuacja banków w Niemczech pogorszy się z uwagi na ujemne stopy i zbyt płaską krzywą rentowności. W ramach polityki UE pomoc dla niemieckich banków będzie także oznaczać szerszą pomoc dla całego unijnego sektora bankowego, na czym skorzystają także włoskie banki, które nie mogą sobie poradzić z niespłaconymi pożyczkami (NPL) i gospodarką znajdującą się w stagnacji. Nowe gwarancje umożliwią bankom przeprowadzenie rekapitalizacji. Stworzony zostanie Europejski Bank Złych Kredytów (EBDB), którego celem będzie uzdrowienie sald unijnych banków i naprawa mechanizmu kredytowego. Notowania włoskich banków mogą wzrosnąć o ponad 100 proc.

10. UE stymuluje wzrost za pomocą wspólnych euro obligacji

Rosnąca popularność partii populistycznych w Europie, czego dowodem będzie wygrana prawicowego ugrupowania Geerta Wildersa w Holandii, sprawi, że coraz więcej państw dojdzie do wniosku, iż właściwą odpowiedzią na problemy gospodarcze nie są działania oszczędnościowe, a projekty w stylu Keynesa, które przyniosły wiele sukcesów za czasów Prezydenta USA Franklina Roosevelta po kryzysie w 1929 roku. UE wdroży sześcioletni plan stymulujący o wartości 630 miliardów euro, wsparty przez Przewodniczącego Komisji Europejskiej Jean-Claude Junckera. Jednak by uniknąć negatywnego efektu związanego ze wzrostem importu, liderzy UE ogłoszą ogromny plan emisji wspólnych obligacji UE, których celem będzie sfinansowanie wartych 1 bilion euro projektów infrastrukturalnych, zwiększających integrację w regionie oraz napływ kapitału na Stary Kontynent.